huidige expositie: 'EVERY DAY IS A WINDING ROAD'  

 

26 augustus t/m 3 oktober 2021

Romy van Rijckevorsel

'Every day is a winding road'

 

Romy in haar atelier

 

"De inhoud is belangrijker dan het uiterlijk. Van mij mag het wringen en schuren. Ik ben nog lang niet klaar”

 

Vivre Libre / 143 x 90 cm / acryl op doek

Sugar Babe / 145 x 140 cm / acryl op doek

verwacht

 

7 oktober t/m 13 november 2021

Margot Olde Loohuis

Margot Olde Loohuis (Albergen, 19 april 1973)

studeerde in 1997 af aan de CHK Constantijn Huygens in Kampen. (Thans ArtEZ Zwolle). Sinds 1998 woont en werkt ze in Deventer.

 

Over Margot Olde Loohuis

 

'Als kind tekende en schilderde ik het liefst. In wezen is er weinig veranderd. Schilderen geeft me een gevoel van avontuur, ik betreed een andere wereld, een ander gevoel en wil dat door mijn schilderijen overbrengen. Het proces en het eindresultaat zijn daar onderdeel van maar het ontdekken is het belangrijkste element.

Sinds 2007 schilder ik vooral water in al zijn aspecten. Ik hou van het karakter dat altijd beweeglijk is, reflecteert, transparant is en het licht breekt. En vanonder de waterspiegel bekeken kwam er nog meer tevoorschijn. Dit vernieuwende perspectief, het tonen van een vaak onzichtbare onderwaterwereld, de vervreemding en de verwondering die het teweeg brengt, werd in de afgelopen jaren een bijna filosofische bron van inspiratie.'

Margot in haar atelier 

 

'Sleeping lillies' / 100 x 150 cm / olieverf op doek

'Lemniscaat' / 80 x 120 cm / olieverf op doek 

18 november t/m 24 december 2021

Carla Nederbragt

 

Carla in haar atelier

 

Over Carla

 

Carla Nederbragt 1971                                                                                                                                   

Werkt in Zutphen. Atelier bij ´Kunstlokalen´.

 

Na mijn studie illustratie aan de kunstacademie (Kampen, nu Artez Zwolle) ben ik als beeldend kunstenaar aan het werk gegaan, ook werkte ik twee dagen per week in de gehandicaptenzorg. In 2007 en 2009 werd ik moeder. Mede door werk en moederschap raakte het kunstenaarschap op de achtergrond. Na 15 jaar liet ik het werk in de zorg achter me om weer vol voor de kunst te gaan, nu 5 jaar geleden. Het voelde als een vulkaan die uitbarstte, het werk was groot en had felle kleuren. Het verhaal soms dramatisch en erg persoonlijk.                                                                            

Toen was ik vooral geïnspireerd door de complexiteit van de veelzijdige mens en maatschappij weerspiegeld in dagelijkse situaties. Ik en de ander, die verhouding. Mijn binnenwereld (gevoelens en gedachten / innerlijk) en de buitenwereld (uiterlijk),  wat is zichtbaar en wat niet? Dit ‘binnen’- en ‘buitenwereld’- thema blijkt een rode draad in mijn werk.

De laatste twee jaar is de figuurlijke mens steeds meer uit mijn werk verdwenen. Wel voelbaar aanwezig, in de ruimtes, de vensters met gordijnen, de stoelen, interieur, in de dieren  en attributen en als kijker naar het werk. Interessant is om de verbinding mens en dier, en ook ‘menselijk dier’ versus ‘dierlijk mens’ te onderzoeken. De af en toe ontstane humor hoort daarbij.                                                                                                             

En waarom dan nu vooral honden? Met de gerichtheid op hun baas, de non-verbale communicatie, het spiegelen van gevoelens maken de hond tot een volwaardig ‘gezinslid’. Een trouwe metgezel met veel zeggingskracht. De hond zoekt contact.

Sinds 2020 is het werk vaak kleiner en met schilder ik met ei-tempera. Het bevalt. Ik hou van het zelf maken van de verf, de matte glans en het werken met snelheid en dunne lagen. Ook hou ik ervan om af en toe een zijstraat te nemen in materiaal. Maak ik kijkdozen, tekeningen, assemblages van karton en fotografeer ik.

In galerie DNA zal een compilatie van mijn werk (groot en klein/ recent en wat ouder) getoond worden.

 

Voici une chevre / 50 x 40 cm

 

Sam

voorjaar 2022

Estrellita Bartelsman

 

 

Over Estrellita

 

De schilderkunst van Estrellita Bartelsman wordt gevoed door haar affiniteit met architectuur. Voor het opbouwen van een compositie gebruikt zij blokvormen en vlakken die ze met zorg en toewijding verbindt tot een hecht bouwwerk. Maar er is ook ruimte voor poëtische toevoegingen en wendingen.

 

Bartelsman brengt levend wit, helder oranjerood, okertinten en andere kleurnuances (soms dekkend soms transparant) laag voor laag aan op het linnen.

De handelingen en ingrepen die Bartelsman tijdens het proces aanbrengt zijn moeiteloos te traceren. De dialoog met de materie is terug te vinden in het spel van schilderkunstige acties en reacties.

 

Van een bijzondere orde is de synthese van twee ogenschijnlijk verschillende stijlen die zij in een deel van haar schilderijen tot stand brengt.

De assimilatie van lyrisch abstracte invloeden en geometrische abstractie manifesteert zich sterk in een aantal schilderijen. Het kwetsbare en persoonlijke handschrift versmelt hier met het constructieve karakter van de geometrische abstractie. De behoefte aan schrijven is vergroeid met rationele ordeningsprincipes. Het resultaat van deze synthese doet denken aan een solide gemetselde muur waarop klimplanten of verweringsprocessen organische sporen achter laten.

 

In de schilderkunst van Bartelsman is interactie tussen vlakken en vormen bepalend. Vormen, vlakken en kleuren bevragen en versterken elkaar. Diffuse en strakke kleurvlakken gaan relaties met elkaar aan gaan.

 

Bartelsman wikt en weegt. Elk schilderij groeit langzaam maar zeker naar een resultaat waarin een perfecte balans tussen de beeldelementen gegarandeerd is en verdere ingrepen ongewenst zijn omdat ze de orde maar zouden verstoren

 

(Tekst: Wim van der Beek)